My Life Does

It’s complicated, indeed?
Sa pagtatapos ng buwan palagi lang akong nag hihintay sa wala. Ano nga ba ang hinihintay ko, wala!. Sa tuwing maiisip ko na nasa legal age na ako at kung ba ga dapat out of my shell na, ‘go girl’ kung ba ga, explore everything habang bata pa kasi after a year wala ka na sa edad na –teen… Ngayon nasa ikatatlong taon na ako sa kolehiyo sa korsong komunikasyon, isang hingga na lang at makakapag tapos na rin sabi nila. Excited na nga, gusto nang makagraduate at nang matigil na ang san damakmak na Gawain sa tuwing malapit magtapos ang isang semistre, sarisaring pangaral at araling dapat mong matutunan, dagdagan mo pa nang pag-aalala sa gagastusin sa araw-araw.
Marami rami na nga din pala ang naranasan ko sa pag kokolehiyo, naryan na ang mag-inom at pumasok nang lasing, magpuyat sa kwentuhan, makitulog kung saan saan, gumala kahit may nakatakdang klase, isumpa kuno ang mga gurong may tangkang manira nang transcript mo including the INC’s, 3.0 o pag minamalas ka “It’s complicated” down till 5.0 ang uso sa unibersidad na aking pinapasukan, syempre sino ba naman ang hindi makakaranas mainlove at mag kanobyo. Tumuntong ako nang kolehiyo nang isa akong NBSB at till now masasabi ko pa bang NBSB ako o it’s complicated!. Malapit nang magtapos ang second sem noong unang taon ko sa kolehiyo, nang makilala ko si Jerwin, sya ang unang manliligaw ko at unang naging never sa buhay ko. Binigyan pa nga nya ako nang rosas noong sinusuyo nya ako pero post production lang pala ang lahat, mutual understanding daw kami ni jerwin noon, minahal ko sya pero dumating sa point na si boy ay nainip na sa akin at iniwan akong luhaan hanggang sa lalong gumulo ang kung anumang meron sa aming dalawa. At sa kasalukyan mayroon syang nobya na imported pero after one year magiging local na ulit. Sumunod ang one time and around na si step daw, na boring kausap kaya na offend ako sa kanya so hindi rin nag tagal at nawala rin sya at wala na rin akong balita sa kanya. Hindi naman...